Uit getuigenissen blijkt dat hagedissen vroeger een algemeen verschijnsel waren rond de Steenbergse bossen. Ze zaten toen heel vaak in de tuinen en lang de paden en wegen. Vandaag zijn ze veel zeldzamer in onze contreien.
Levendbarende hagedissen hebben de grootste dichtheden in vochtige heide of heide met vennen (zoals in de Kempen). In de Vlaamse Ardennen vind men ze in lijnvormige landschapselementen zoals bosranden, wegen en in bossen, wegbermen, spoorwegtaluds, dijken, hagen, houtwallen en holle wegen. Deze hagedissen hebben een hoge structuurvariatie nodig. Zij moeten kunnen zonnen om zich op te warmen, ze hebben schuilplaatsen nodig om snel weg te kunnen duiken voor predatoren en voor geschikte overwinteringsplaatsen. Ook zorgt een hoge variatie in structuur voor hun voedsel voorziening. Ze eten voornamelijk vliegen en spinnen.
Zoals de naam reeds doet vermoeden brengen zij hun jongen levend op de wereld. De eieren worden in de buik meegedragen door het vrouwtje. De paring vind plaats in april en de jongen worden in de zomer geworpen. De draagtijd hangt af van de buitentemperatuur. Levendbarende hagedissen hebben maar 1 worp per jaar.
Levendbarende hagedis is een gevoelige soort. Bedreigingen zijn onder andere honden en katten, fazanten, verstoring door recreatie, ontwatering en versnippering van geschikte habitatten.
De uitgevoerde beheerswerken aan de Vlamme zijn positief voor de Levendbarende hagedis. Er zijn extra zonneplekjes, takkenhopen om te schuilen en te zonnen, het pad zorgt voor extra variatie. Doordat de aanwezige populieren worden verwijdert krijgen inheemse bomen en struiken kansen wat het voedsel aanbod ten goede komt. Hopelijk kunnen we binnenkort een positieve trend waarnemen!
Een levendbarende hagedis uit Zonhoven
Geen opmerkingen:
Een reactie posten